ทำไมชาวแอฟริกันอเมริกันถึงมีแนวโน้มที่จะเสียชีวิตในช่วงการระบาดใหญ่ของไข้หวัดใหญ่ในปี 1918

ในช่วงการระบาดของไข้หวัดใหญ่ในปี 1918 ชาวแอฟริกันอเมริกันต้องดิ้นรนเพื่อรับการรักษาพยาบาล

หอจดหมายเหตุแห่งชาติเมื่อต้องเข้ารับการรักษาพยาบาลในช่วงที่ไข้หวัดใหญ่ระบาดในปี 1918ชุมชนคนผิวดำในอเมริกาซึ่งต้องดิ้นรนด้วยความยากจนการแบ่งแยกจิม โครว์และการเลือกปฏิบัติอย่างอาละวาด ส่วนใหญ่ถูกบังคับให้ต้องดูแลตัวเอง โอกาสในการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลนั้นหายาก ทำให้หลายคนต้องพึ่งพาการดูแลจากครอบครัว 

และพยาบาลผิวสีที่มีจำนวนน้อยแต่เติบโตอย่างรวดเร็ว

เมื่อการระบาดของไข้หวัดใหญ่ในปี 1918 เริ่มขึ้น ชาวแอฟริกันอเมริกันถูกรุมเร้าด้วยปัญหาสังคม การแพทย์ และสาธารณสุข วาเนสซา นอร์ธิงตัน แกมเบิล แพทย์และนักประวัติศาสตร์การแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตัน กล่าว ท่ามกลางความท้าทายที่เธอระบุในการศึกษาปี 2010ของเธอเกี่ยวกับประสบการณ์ของชาวแอฟริกันอเมริกันจากการระบาดของไข้หวัดใหญ่ในปี 1918: “ทฤษฎีเหยียดเชื้อชาติเกี่ยวกับความด้อยทางชีววิทยาของคนผิวดำ อุปสรรคทางเชื้อชาติในด้านการแพทย์และสาธารณสุข และสถานะสุขภาพที่ไม่ดี”

มีผู้ติดเชื้อประมาณ 675,000 คนในสหรัฐอเมริกาและ 500 ล้านคนทั่วโลกในช่วงการระบาดใหญ่ในปี 2461 ตามการประมาณการของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ตัวเลขที่ถูกต้องซึ่งแสดงจำนวนชาวแอฟริกันอเมริกันที่ติดโรคหรือยอมจำนนต่อโรคนี้ไม่มีอยู่จริง บันทึกยังคงหายาก เนื่องจากมีเหยื่อเพียงไม่กี่

รายที่ติดต่อกับผู้ให้บริการหรือหน่วยงานด้านการดูแลสุขภาพของสถาบัน

งานวิจัยบางชิ้นชี้ให้เห็นว่าชาวแอฟริกันอเมริกันอาจอ่อนแอต่อการติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 1918 น้อยกว่า “ทฤษฎีหนึ่งที่เราก้าวหน้าคือการแยกจากกันเป็นเหมือนการกักกัน” ลักษมี กฤษณัน แพทย์และนักประวัติศาสตร์การแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ 

ผู้ร่วมเขียนบทความเปรียบเทียบความไม่เสมอภาคทางเชื้อชาติในโควิด-19 เทียบกับการระบาดของไข้หวัดใหญ่ในปี1918กล่าว . เนื่องจากโรคระบาด “ส่งผลกระทบต่อคนผิวดำ ชนพื้นเมือง และละตินอย่างไม่สมส่วนเสมอ” เธอกล่าว นั่นทำให้ไข้หวัดใหญ่ 1918 เป็น “ความผิดปกติเล็กน้อย” จากมุมมองของระบาดวิทยา

Credit : สล็อตแตกหนัก